ORMANCILIK EN AZ BEŞ JENERASYONLUK BİR BAYRAK YARIŞIDIR.
Halef ve selef ormancılar..
Ormandaki ağaçların büyüyüp olgunlaşması için 60-150 yıl yanı 2 ila 5 nesil ormancının yönetimi gerekir. Ormanın çok iyi bakılması gelecek nesillere fayda sağlar. Öyleyse ormanı teslim alan ormancı kendinden sonra gelen ormancılara sağlıklı bir şekilde ormanı bırakmayı düşünmelidir.
Bu bağlamda sürdürülebilir yönetim, sürdürülebilir bir orman için en iyi seçenektir. Ormanlarımızı aktif olarak şekillendirip ve gelecek nesiller için korumalıyız. Sürdürülebilir ormancılık ormanlarımızın verimliliğini korur ve biyolojik çeşitliliğini, canlılığını ve stabilitesini destekler.
1839 yılından buna “Sürdürülebilirlik” ormancılığın yol gösterici ilkesi olmuştur. Ormanlarımız o tarihten bu yana sürdürülebilir bir şekilde yönetilmiştir. Bu şekilde, ormanların değerli işlevleri kalıcı olarak güvenceye alınmıştır.
Ormanlarımız bizim için çok özeldir. En küçük alanda çok sayıda kullanışlı işlevi birleştirir. Çevre dostu hammadde ahşabı üretir, çok sayıda hayvan ve bitkinin yaşam alanıdır ve aynı zamanda önemli bir rekreasyon alanıdır. Bu arada odunda karbondioksiti bağlar ve iklimin korunmasına aktif olarak katkıda bulunur.
Günümüzde çağdaş orman yönetimi, sahaya uygun karışık ormanlar, uygun bakım teknikleri ve doğa dostu kereste hasat süreçleri ile karakterizedir. Sonuç olarak istikrarlı ve verimli ormanların kurulması hedeflemektedir.
Ülkemizde ormanı yöneten ormancıların 5 yılda bir yer değiştirdiği düşünüldüğünde bir idare müddeti için 12 ile 30 ormancının gerektiği görülmektedir. Çok sık değişiklik ormanların sürdürülebilirliğini tehlikeye atmaktadır.10 Bin Hektar genişliğindeki bir ormanın ekosistemin tüm unsurları ile tanınmasının 3-5 yılı bulacağı düşünüldüğünde orman ekosistemi tam anlamıyla yönetilmesi tehlikeye girmektedir.
Bir ormanın yönetimine dahil edilen ormancılar zamanla değerli bilgi ve deneyim kazanırlar. Ancak 5 yıl sonra yer değiştirmesi o güne kadar o ormanlarla ilgili bilgi ve deneyimleri kendisi ile birlikte yeni yere taşınması anlamına gelmektedir.
Daha sonra orman yeni ormancıya teslim edecektir. Burada yapılması gereken en önemli husus; eski ormancının yeni ormancıya bilgi, deneyimlerini aktarması ve ormanla ilgili tavsiyelerde bulunmasıdır. Zira eski ormancıların ormanlar hakkında bildiklerini kendilerinden sonra geleceklere aktarmak gibi bir gelenekleri vardır. Kendi bakış açılarından halef perspektifini, güvenliliğini ve ormanlar için hevesini vermelidir.
Her ne kadar günümüzde bilgi ve belge aktarımı dijital ortam ve klasörde olsa dahi devir teslim yapılmadan halef selefle birlikte mümkün olduğunca ormana gitmelidir. Ormanın sorunları için hedefler ve bakış açılar mutlaka tartışılmalıdır. Halefe en önemli temasların tanıtımı ve ormanla olan deneyimlerin anlatılması gerekir. Soruların hiçbir maliyeti yoktur! Yeni gelen ormancılar ormanla ilgili sorular sormalı eskilerde yeterli ve gerekli cevapları vermelidir.
Ayhan KÜYÜK